روزی چند جوان داشتند درباره عرق خور بودن یا نبودن امام رضا پدر بزرگ امام نقی مشاجره می کردند. اخضر ناهاری و ازرق شامی از کنار شان می گذشتند.
اخضر فرمود:
بدانید و اگاه باشید ایشان آنقدر عاقل نبود که لب به می بزند و عرق بخورد ولی بدانید وی و سایر بزرگان دین اسلام تا توانسته اند گوه خورده اند و به همین علت و مرض مرده اند ولی شهید اعلام شده اند.
تفسیر النقی:
شعر اول انقلاب:
پاسدار خیار خورده
دل درد گرفته مرده
اما امام ما گفت
شهید شده نمرده
نکته: خیار مذکور گوشتی بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر